Ο υπερμέτρωπος βλέπει συνήθως καλά μακριά (εάν η υπερμετρωπία δεν είναι πολύ υψηλή) και δεν βλέπει καλά κοντά. Αυτό οφείλεται στο ότι οι ακτίνες συγκεντρώνονται πίσω από τον αμφιβληστροειδή.

Ο αστιγματισμός προκαλεί θολή όραση και οφείλεται σε μια ήπια ατέλεια στην καμπυλότητα των φακών των ματιών μας, με αποτέλεσμα οι ακτίνες να μην εστιάζονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο στον αμφιβληστροειδή, αλλά να δημιουργούν δύο εστιακές γραμμές που απέχουν τόσο περισσότερο, όσο μεγαλύτερος είναι ο αστιγματισμός.

Ο πρεσβύωπας έχει την τάση να απομακρύνει όλο και περισσότερο τα αντικείμενα που θέλει να δει ή να διαβάσει, αδυνατεί να δει κοντά σε χαμηλό φωτισμό, έχει πονοκέφαλο μετά από πολύωρη κοντινή εργασία. Αυτό οφείλεται στη μείωση της ελαστικότητας του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού, που συμβαίνει μετά την ηλικία των 40 ετών περίπου.